poniedziałek, 7 kwietnia 2014

Wyprzedaż Piróga


Ten wpis miałem zamieścić już jakiś czas temu. Dokładnie po programie TVN "Na językach", w którym mowa była o - pasjonującej z pewnością  - biografii Michała Piróga. Wygląda na to, że postanowił sprzedać ją na szerokim opowiadaniu o swoim związku z przeszłości. Bardzo wyraźnie daje zrozumienia, że chodzi o związek z pewnym bardzo znanym polskim wokalistą.Książki nie czytałem, raczej nie kupię. Jest szasna, że przekartkuję ją w sklepie, żeby zobaczyć jak nisko można upaść... jak wiele prywatności można sprzedać, żeby powiedzieli, napisali, zacytowali.

Jak bardzo krótkowzrocznym trzeba być, żeby nie wiedzieć, że  zycie się rożnie układa. Spotyka się różne osoby, z niektórymi chodzi się do łóżka, a z innymi na kawę. Jeszcze z innymi tworzy się pary. W życiu jest też tak, że czasem pary się rozchodzą. Smuci mnie, że niektórzy nie znają słowa dyskrecja, szacunek, tajemnica. Zwłaszcza wobec osoby, którą podobno kochali. W moim przekonaniu pewne rzeczy, które wydarzyły się między dwojgiem (para) lub większą grupą (przyjaciele, a nawet obcy, z którymi zadziały się jakieś rzecz - i nie myślę tu o seksie) nigdy w życiu nie powinny być opowiadane czy sprzedawane. To powinien być kamień w wodę. Raz na zawsze. Jeśli on myśli, że dzięki kłapaniu dziobem sprzeda więcej książek i się dorobi, to nawet nie wie jak wielkim jest błędzie. Ludzie nie są głupi. Zdają sobie sprawę z tego, że co lepsze fragmenty już przedrukowała lub za chwilę przedrukuje brukowa prasa. A jeśli nadal - w co wątpię - będą ciekawi jak wygląda dom w Pionkach, to zrobią jak ja. W najlepszym przypadku zerkną książkę w EMPiKu-u. Co więcej, pan Michał daje ludziom, których zna wyraźny sygnał: Lepiej się ze mną nie zadawać, bo jak się skoczy przyjaźń to opiszę wszystko w kolejnej książce.


I jeszcze słowo o zapowiedzi demaskowania "ukrytych gejów".


"Chciałbym, żeby każdy zrobił to, co mu da szczęście i wolność. Nie każdy zaraz chce się wyoutowywać" - mówi we "Wprost" Piróg. 

 Otóż panie Michale to jest tak, że nie każdemu opowiadanie o swoim homoseksualizmie da szczęście i wolność.  Niektórzy lubią o tym rozmawiać i być najpierw gejem, potem człowiekiem. Inni nie mają z tym problemu i są ludźmi, którzy są gejami. A jeszcze inny nie mówią i nigdy nie będą mówić o swojej orientacji. I naszym zasranym obowiązkiem jest to uszanować. Bez względu na to czy mamy tego dość czy nie. A kto mieczem wojuje, od miecza ginie. Warto o tym pamiętać.

A mówiąc o politykach prawicy, którzy korzystają w usług gejowskiej agencji towarzyskiej, ale bez podawania nazwisk pan Piróg przypomina Jarosława Kaczyńskiego, który zwykle mówi, że coś wie, ale nie powie.

Jak dla mnie Michał Piróg ostatnio ma same wizerunkowe wpadki. Pomijam sprzedawanie prywatnego życia w książce. Pomijam rzucanie - oczywiście przypadkowych - podejrzeń na różnych ludzi. Najbardziej zabolał mnie fakt, że Michał Piórg jest "przyjacielem domu"  w reality show Natalii Siwiec. Strasznie musi facet nie mieć kasy, skoro ima się takich historii....

niedziela, 6 kwietnia 2014

Jerzy Janowicz to arogancki gówniarz czy głos młodych Polaków?

"Jesteśmy krajem, w którym nie ma perspektyw dla nikogo, w sporcie, biznesie ani w życiu prywatnym. Studenci idą na studia tylko po to, żeby wyjechać z tego kraju, trenujemy po jakichś szopach."




Tak mówił dziś wściekły na dziennikarzy Jerzy Janowicz na konferencji po meczu z Marinem Ciliciem podczas zawodów Pucharu Davisa. Dla jasności muszę napisać, że Jerzy Janowicz. A napisać, że był wściekły to mało powiedziane. Jerzy Janowicz był po prostu wkurwiony. I mocno zaatakował przepytujących go dziennikarzy. I wtedy się zaczęło. Że arogancki, że cham, że awanturnik. Fakt jest faktem. Poniosło go. Jestem nawet gotów stwierdzić, że trochę za bardzo. Jednak muszę też postawić zasadnicze pytanie: Czy Janowicz - w kwestii opisania naszego kraju - nie miał racji? Czy naprawdę Polska jest krajem, w którym chce się żyć? Janowicz to młody, piekielnie zdolny gość. Trenuje od momentu, gdy zaczął chodzić. Rodzina wyprzedała majątek, by mógł wyrosnąć na tego, kim dziś jest. A jest obecnie najlepszym polskim tenisistą. Bywa w świecie, widzi jakie warunki do trenowania mają jego koledzy w innych krajach. Widzi też jakie perspektywy do życia mają wchodzący w życie młodzi ludzi na świecie. Dziś był wściekły i powiedział to, o czym wszyscy wiedzą, ale jakoś nikt nic nie mówi. Wszyscy wychodzimy z założenia, że po co strzępić sobie język skoro i tak żadne gadanie niczego nie zmieni. W emocjonalnej wypowiedzi Janowicza padło zdanie, że w Polsce studiuje się tylko po to, by z dyplomem uciec za granicę. Może ktoś powie, że tak nie jest?! Gadałem niedawno ze znajomą mieszkającą w Szwajcarii, która powiedziała mi, że zasiłek dla - nielicznych tam - bezrobotnych wynosi w przeliczeniu na złotówki 6000 PLN. A władze doszły niedawno do wniosku, że może warto go podnieść do 8000, bo za 6 to trudno przeżyć. I tu znów przywołuję Janowicza. Co z tego, że jesteśmy w zjednoczonej Europie? Co z tego, że podczas kryzysu pozostajemy ciągle "zieloną wyspą"? Co z tego do cholery? Skoro ludzie po studiach, żeby zarobić 6 tysięcy czasem muszą pracować po 3 miesiące? I jeszcze mają szczęście jak im się płaci. Bo najchętniej pracodawcy chcieliby mieć w zespołach samych stażystów lub wolontariuszy, którzy za dyplom i uścisk ręki prezesa mieszkają pod biurkiem w firmie, którą będą traktować z nabożeństwem, a szefa jak Boga. I w życiu nikomu nie przyjdzie do głowy, by poprosić o zapłatę czy umowę o pracę.

"Spójrzcie na Zbigniew Bródkę, który musi trenować za granicą. Dlaczego macie oczekiwania wobec nas? Wyjdźcie sami na kort i przepracuje na nim całe życie, a dopiero potem miejcie oczekiwania. To już mnie śmieszy. Przeżyjcie to, co sportowcy. Nie ma żadnej pomocy w sporcie i w żadnym zawodzie."

To też prawda, ale raczej bym ją skierował do polityków, którzy bardzo chętnie grzeją się w ciepełku wszystkich, którzy osiągnęli sukces. Czy to ze sportowcami czy to z młodymi naukowcami czy też artystami. Nasze państwo - jak już kiedyś pisałem - umie mówić tylko "daj", nie zna za to innego prostego słowa - "masz".  A i dziennikarze, którzy w swoich pięknych redakcjach umieją tylko krytykować też dostali za swoje. I bardzo dobrze!